Καλλιρρόη (Ακαρνανία)

    Υπήρξε μια από τις κόρες του θεού Αχελώου. Κατοικούσε με τον πατέρα της και τις αδερφές της, στις εκβολές του ποταμού. Εκεί κατέφτασε, μιασμένος και διωκόμενος από τις Ερινύες, ο Αργείος ήρωας Αλκμαίων, ύστερα από χρησμό του μαντείου των Δελφών. Η ζωή του είχε υπάρξει πολυτάραχη:

Τίτορμος

    Ο πιο γνωστός ήρωας της ελληνικής μυθολογίας, αναμφισβήτητα είναι ο Ηρακλής, ένας ημίθεος, πασίγνωστος για τους άθλους του, τα σπουδαία του κατορθώματα και την σωματική του δύναμη. Μια δύναμη που δεν ξεπεράστηκε ποτέ στον μυθολογικό κόσμο. Υπήρξε όμως κάποτε ένας άντρας, που χαρακτηρίστηκε

Κολόπυργος ή Κουλόπυργος

     Κατά την αρχαιότητα, ο ποταμός Αχελώος αποτελούσε το φυσικό σύνορο μεταξύ Αιτωλών κι Ακαρνάνων, οι οποίοι σχεδόν πάντοτε βρίσκονταν σε διαρκείς προστριβές. Πολλά είναι τα φρούρια που χτίστηκαν και στις δύο όχθες του ποταμού, προκειμένου να

Καλλιρρόη (Αιτωλία)

    Άλλη μια Καλλιρρόη της ελληνικής μυθολογίας, ήταν μια όμορφη παρθένος από την Καλυδώνα. Ήταν τόσο όμορφη, που αρκετοί ήταν εκείνοι που διεκδικούσαν να κερδίσουν την αγάπη της. Ένας από αυτούς, ήταν ο Κόρεσος, ιερέας του θεού Διόνυσου, που την ερωτεύτηκε παράφορα.

Ακαρνάν και Αμφότερος

   Η περιοχή Ακαρνανία, σύμφωνα με τη μυθολογία, πήρε το όνομά της από τον Ακαρνάνα, γιο του Αλκμαίωνα και της Καλλιρρόης. Τόσο ο Αλκμαίων (ή Αλκμέων), όσο και η Καλλιρρόη, αποτέλεσαν δύο σημαντικά πρόσωπα της ελληνικής μυθολογίας. Ο Αργείος Αλκμαίων, ήταν ο επιφανέστερος από τους επτά Επιγόνους, που κυρίεψαν τη Θήβα, μετά την αποτυχία των πατεράδων τους δέκα χρόνια πρωτύτερα. Λόγω της δολοφονίας της ίδιας του της μητέρας

Το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Λαφρίας Άρτεμης

     Όταν κάποιος ακούει για χρυσελεφάντινο άγαλμα, το μυαλό του πάει αμέσως στα δύο σπουδαία κολοσσιαία αγάλματα του γλύπτη και αρχιτέκτονα Φειδία, της Αθηνάς στον Παρθενώνα και του Δία στην Ολυμπία. Δεν ήταν όμως τα μοναδικά της αρχαιότητας. Από πηγές και μαρτυρίες γνωρίζουμε πως είχαν κατασκευαστεί πολλά περισσότερα, αφού η γλυπτική είχε φτάσει σε πολύ υψηλά επίπεδα, ήδη από τον 6ο αι. π.Χ.. Ένα μάλιστα σωζόμενο σήμερα

Η κατάσταση στην Ελλάδα μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου

     Μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η Ελλάδα μπήκε σε έναν χορό εμφύλιων συγκρούσεων, που σκοπό είχαν το κυνήγι της εξουσίας από τους διαδόχους του μεγάλου στρατηλάτη. Η περίοδος από τον θάνατο του Αλέξανδρου (323 π.Χ.), μέχρι και την κατάκτηση της χώρας από τους Ρωμαίους (146 π.Χ), χαρακτηρίζεται

Αλκμαίων, ο γενάρχης των Ακαρνάνων

     

Ο Αλκμαίων (ή Αλκμέων), ήταν γιος του μάντη Αμφιάραου και της Εριφύλης, αδελφός του Αμφίλοχου. Η ιστορία του είναι

συνυφασμένη αρχικά με τη μοίρα του Άργους και της Θήβας και κατόπιν με την Αρκαδία και την Ακαρνανία. Ο πατέρας του Αμφιάραος κλήθηκε να πολεμήσει στη Θήβα, προκειμένου να εκδιώξει από τον θρόνο της πόλης τον Ετεοκλή και να αναλάβει βασιλιάς ο Πολυνείκης (αδέρφια της Αντιγόνης).

Μελέαγρος: το χαμένο έργο του Ευριπίδη

    Ο Ευριπίδης, ένας εκ των τριών μεγάλων τραγικών της αρχαιότητας, υπήρξε ο πιο αγαπητός δραματικός ποιητής των Αθηναίων και των άλλων Ελλήνων, μετά θάνατον όμως. Αναγνωρίζεται σαν ο πιο βαθυστόχαστος και διεισδυτικός τραγικός ποιητής, που τη φιλοσοφική του συγκρότηση την έκαμε στίχο κι έθρεψε με τις ιδέες του, γενιές και γενιές ανθρώπων, υπηρετώντας επί 50 χρόνια το

Αλθαία

    Η Αλθαία ήταν κόρη του βασιλιά της Πλευρώνας Θέστιου και της Ευρυθέμιδας. Ο πατέρας της Θέστιος την πάντρεψε με τον βασιλιά της γειτονικής Καλυδώνας Οινέα και μαζί απέκτησαν τον Τοξέα, τον Θυρέα, τον Κλύμενο, τον ήρωα Μελέαγρο, την Γόργη και τη Δηιάνειρα.
    Ήταν η εποχή που θεοί επισκέπτονταν τους βασιλικούς οίκους της Ελλάδας, και έτσι συνέβη και στην Καλυδώνα, τα χρόνια που

βασίλευε ο Οινέας. Ένας από τους σπουδαίους καλεσμένους υπήρξε και ο θεός του πολέμου Άρης, ο οποίος λέγεται πως αποπλάνησε την Αλθαία και έτσι γεννήθηκε ο σπουδαίος Αιτωλός ήρωας Μελέαγρος.

Αγέλαος

«Ος έφη δείν μάλιστα μεν μηδέποτε πολεμείν τούς Έλληνας αλλήλοις, αλλά μεγάλην χάριν έχειν τοις θεοίς, ει λέγοντες εν και ταυτό πάντες, και συμπλέκοντες τας χείρας, καθάπερ οι τούς ποταμούς διαβαίνοντες, δύναιντο τας των βαρβάρων εφόδους αποτριβόμενοι συσσώζειν σφας αυτούς και τας πόλεις...».

"Αυτός είπε ότι κατ’ εξοχήν οι Έλληνες σε καμμιά περίπτωση πια δεν πρέπει να πολεμούν μεταξύ τους, αλλά να χρεωστούν μεγάλη χάρη στο θεό, εάν με το να λένε όλοι να και το αυτό, δηλαδή να ομονοήσουν, και με το να συμπλέξουν τα χέρια, όπως κάνουν αυτοί πού διαβαίνουν τούς ποταμούς, θα μπορέσουν, αποκρούοντας τις εφόδους των βαρβάρων, να σώσουν, μαζί με τον εαυτό τους, και τις πόλεις τους..."

Σπάνια συνέντευξη για Ηρώο Καλυδώνας

ανασκαφή στο Ηρώον από Έλληνες και Δανούς αρχαιολόγους

κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου.

    Λίγο πριν ξεκινήσει ο πόλεμος του 1940, ο μεγάλος αρχαιολόγος Κωνσταντίνος Ρωμαίος, δίνει μια σπάνια συνέντευξη στο κρατικό ραδιόφωνο, για την αρχαία Καλυδώνα και κυρίως για την ανακάλυψη του σημαντικού Ηρώου της Καλυδώνας. Να σημειωθεί, ότι ο τόπος μας αποτέλεσε σημείο πολυετών αρχαιολογικών ερευνών του Κ.Ρωμαίου και πολλά από τα μνημεία που γνωρίζουμε σήμερα στην Αιτωλία και Ακαρνανία, οφείλονται σε αυτόν τον σπουδαίο επιστήμονα.

Θέστιος

     Ο Θέστιος, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία,υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους βασιλιάδες, πολέμαρχους αλλά και γενάρχης των Αιτωλών. Πατέρας του ήταν ο θεός Άρης και μητέρα του η Δημονίκη. Αδέρφια του ήταν ο Εύηνος, ο Πύλος και ο Μώλος. Ο Θέστιος βασίλευσε στην Πλευρώνα κι ο αδερφός του ο Εύηνος στην γειτονική Καλυδώνα.

Ηρώο Καλυδώνας

 

  Σημαντικό μνημείο της αρχαίας Καλυδώνας είναι το Ηρώο. Ανακαλύφθηκε λίγο πριν το 1940 από τον αρχαιολόγο Κωνσταντίνο Ρωμαίο. Ανασκαφικές προσπάθειες είχαν γίνει και παλαιότερα από ξένες αρχαιολογικές ομάδες. Πρόκειται για τετράπλευρο κτίριο με αυλή στο κέντρο του, στοά και είσοδο στη βόρεια πλευρά, και μικρά δωμάτια τόσο στη βόρεια όσο και στην ανατολική.

Ο Πελοποννησιακός πόλεμος στην Αιτωλία και στην Ακαρνανία

    Ο Πελοποννησιακός πόλεμος (431-404 π.Χ), ο πιο σφοδρός εμφύλιος μεταξύ των ελληνικών πόλεων, πριν από τις συγκρούσεις των διαδόχων του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ήταν ένας πόλεμος που έλαβε χώρα σχεδόν σε όλη την ελληνική επικράτεια, με τραγικές επιπτώσεις και πολλά θύματα. Επρόκειτο για στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ της Δηλιακής Συμμαχίας (υπό την ηγεσία της Αθήνας) και της Πελοποννησιακής Συμμαχίας (υπό την ηγεσία της Σπάρτης).

Αρχαίο θέατρο Στράτου

    Το θέατρο βρίσκεται στον Δήμο Στράτου (παλιό χωριό Σωροβίγλι), στον νομό Αιτωλοακαρνανίας.

Από την ανασκαφή των ορατών θεμελίων του σκηνικού οικοδομήματος έχουν αναγνωριστεί τρεις οικοδομικές φάσεις.

Η πρώτη χρονολογείται στον 4ο αιώνα π.Χ., η δεύτερη στον 3ο και η τελευταία στον 2ο αιώνα π.Χ.

Δημητριακός Πόλεμος

    Ο Δημήτριος Β' Αιτωλικός υπήρξε βασιλιάς της Μακεδονίας κατά την περίοδο 239-229 π.Χ. μέλος της ελληνιστικής δυναστείας των Αντιγονιδών. Πατέρας του ήταν ο Αντίγονος Γονατάς  και μητέρα του η Φίλα, συνεπώς συνδύαζε το αίμα δύο εκ των επιφανέστερων στρατηγών του Μεγάλου Αλεξάνδρου: εκείνο του Αντίγονου του Μονόφθαλμου και εκείνο του Σέλευκου του Νικάτορος.
    Σύμφωνα με τη μαρτυρία του ιστορικού Πολύβιου, ο Δημήτριος ενεπλάκη σε πόλεμο με την Αιτωλική Συμπολιτεία.