Μάχη της πόλης Μεδεών

  Η μάχη της πόλης Μεδεών, 231 π.Χ. ήταν μια πολεμική σύγκρουση μεταξύ της Αιτωλικής Συμπολιτείας και των Ιλλυρίων που έσπευσαν να υποστηρίξουν τους Ακαρνάνες

Η επίθεση των Αιτωλών στον Μεδεώνα

    Το 231 π.Χ. η βασιλεία καταλύθηκε στην Ήπειρο. Την θέση του βασιλείου των Μολοσσών που είχε φιλικές σχέσεις με το βασίλειο
των Μακεδόνων Αντιγονιδών, κατέλαβε το Κοινό της Ηπείρου το οποίο συμμάχησε με την Αιτωλική Συμπολιτεία. Την εποχή εκείνη οι δύο Συμπολιτείες Αιτωλική και Αχαϊκή βρίσκονταν σε πόλεμο  με την Μακεδονία^.
    Ύστερα από την συμμαχία του Κοινού των Ηπειρωτών με τους Αιτωλούς, οι Ακαρνάνες, που ανήκαν στο πρώην βασίλειο (περιοχή της δυτικής Ακαρνανίας) αποχώρησαν από το Κοινό και έγιναν ανεξάρτητοι επειδή αντιπαθούσαν τους Αιτωλούς. Οι Αιτωλοί προσπάθησαν να επωφεληθούν από την κατάσταση αυτή και ζήτησαν από την ακαρνανική πόλη του Μεδεώνα να προσχωρήσει στην Συμπολιτεία τους. Όταν η πρόταση τους δεν έγινε δεκτή, οι Αιτωλοί πολιόρκησαν την πόλη^.. Οι Ακαρνάνες στράφηκαν για βοήθεια προς τον Μακεδόνα βασιλιά Δημήτριο. Εκείνος δεν μπορούσε να τους βοηθήσει γιατί έπρεπε να αντιμετωπίσει τις επιδρομές των Δαρδάνων στα βόρεια σύνορα του. Έτσι τους παρέπεμψε στον βασιλιά των Ιλλυριών Άγρωνα που ήταν σύμμαχός του. Ο Άγρων αφού έλαβε ένα σημαντικό χρηματικό ποσό από τους Ακαρνάνες δέχθηκε να τους βοηθήσει^.

Η μάχη

    Η πόλη της Μεδεώνος βρισκόταν περίπου 11 χιλιόμετρα από την πλησιέστερη ακτή του Ιονίου. Η πολιορκία της ήδη διαρκούσε αρκετούς μήνες (δυο με τρεις) καθώς ο Άγρων θα έπρεπε να

προετοιμάσει το στρατό του, να συγκεντρώσει ένα στόλο από πολυάριθμες λέμβους και να εκτελέσει ένα μακρύ ταξίδι από τις ακτές της Ιλλυρίας στις ακτές της Ακαρνανίας. Η πολιορκία ήταν σε εξέλιξη τον Σεπτέμβρη του 231 π.χ. Οι Αιτωλοί χρησιμοποιούσαν κάθε είδος πολιορκητικής μηχανής προκειμένου να καταλάβουν την πόλη. Εκείνο το μήνα τερματιζόταν η θητεία του υφιστάμενου στρατηγού και θα έπρεπε να εκλεγεί από την Συμπολιτεία νέος στρατηγός για το επόμενο έτος. Στην θέση αυτή εκλέχθηκε ο Αγέλαος^.

Λίγο πριν την ημερομηνία των εκλογών ο Αιτωλός στρατηγός του έτους 232-231 π.Χ. που ηγούταν της πολιορκίας (το όνομα του είναι άγνωστο), επειδή έβλεπε ότι η πόλη δεν θα άντεχε για πολύ ακόμη, ζήτησε με αίτηση του από την Συνέλευση να του επιτραπεί να έχει και εκείνος συμμετοχή στα λάφυρα και το όνομα του να χαραχτεί στις αναθηματικές ασπίδες όταν η πόλη υποκύψει επειδή κατά την διάρκεια της θητείας του εκείνος μέσα από κινδύνους κατάφερε να πετύχει αυτό το αποτέλεσμα. Οι άλλοι υποψήφιοι για την στρατηγία αντέδρασαν και ζήτησαν από την Συνέλευση να μην αποφασίσει για το θέμα αυτό. Η Συνέλευση όμως αποφάσισε να δεχθεί το αίτημα και μαζί με τον στρατηγό που θα καταλάμβανε την πόλη θα λάμβανε τιμές και ο προκάτοχός του^.

    Η απόφαση αυτή πάρθηκε από την Συνέλευση μια μέρα πριν από την ημέρα της εκλογής των νέου στρατηγού. Την νύχτα μια δύναμη από 100 ιλλυρικές λέμβους προσορμίστηκε στην κοντινή προς την πόλη ακτή. Το ξημέρωμα οι λέμβοι έριξαν άγκυρες και αποβίβασαν με μυστικότητα 5.000 πολεμιστές που κινήθηκαν συντεταγμένα κατά λόχους προς το εσωτερικό. Οι Αιτωλοί, όταν αντιλήφθηκαν ότι τους πλησίαζε εχθρός, ξαφνιάστηκαν. Έ

χοντας όμως εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους, έσπευσαν να τον αντιμετωπίσουν. Έτσι έταξαν το μεγαλύτερο μέρος από το βαρύ πεζικό και το ιππικό τους μπροστά στο στρατόπεδο τους και έστειλαν ένα τμήμα από ιππείς και ελαφρούς πεζούς να καταλάβει κάποιους δυσπρόσιτους λόφους που βρίσκονταν μπροστά και στα δεξιά τους. Οι Ιλλυριοί όμως υπερτερώντας σε αριθμό κατάφεραν με την ορμή και την συνοχή τους να εκδιώξουν τους ελαφρούς πεζούς από τους λόφους και να αναγκάσουν το ιππικό να συμπτυχθεί προς την υπόλοιπη παράταξη τους. Οι Ιλλυριοί έχοντας το πλεονέκτημα της υψηλότερης θέσης κινήθηκαν από εκείνους τους λόφους προς την πεδιάδα που ήταν παραταγμένοι οι αντίπαλοι τους και τους επιτέθηκαν.

     Οι Αιτωλοί δεν άντεξαν για πολύ και η παράταξή τους διαλύθηκε την ίδια στιγμή που και οι πολιορκημένοι επιτέθηκαν εναντίον τους. Έτσι υποχώρησαν άτακτα έχοντας πολλές απώλειες και εγκαταλείποντας στους αντιπάλους τα όπλα και τις αποσκευές τους.

 Οι Ιλλυριοί αφού συγκέντρωσαν τα λάφυρα τους αποχώρησαν αμέσως ενώ οι Αιτωλοί εγκατέλειψαν κάθε προσπάθεια για να καταλάβουν την πόλη.

Πηγή: Βικιπαίδεια