Ένα τέτοιο παραποτάμιο παρατηρητήριο-φρούριο βρίσκεται στο δημοτικό διαμέρισμα Αμπελιών του πρώην Δήμου Παρακαμπυλίων, το οποίο μάλιστα σώζεται σε σχετικά καλή κατάσταση, φανερώνοντάς μας πώς περίπου ήταν εκείνη την εποχή. Πιο συγκεκριμένα, βρίσκεται σε ένα εκπληκτικό σημείο στη θέση "Αύλακες" των Αμπελιών. Από τη θέση αυτή, ο αρχαίος (αλλά κι ο σύγχρονος) παρατηρητής, μπορούσε να επιβλέψει τον Αχελώο σε μεγάλο μήκος, αλλά και τις απέναντι ακαρνανικές ακτές Η απόστασή του μάλιστα από το κοντινότερο αστικό κέντρο, το Αγρίνιο, είναι μόλις μισή ώρα, αλλά ελάχιστοι, εκτός από τους ντόπιους, γνωρίζουν την ύπαρξή του. Είναι ο Κολόπυργος, όπου το κακόηχο του ονόματός του, τον μετέτρεψε από τους κατοίκους, σε Κουλόπυργο.
Το
όνομα Κολόπυργος, εικάζεται ότι προέρχεται από την τούρκικη λέξη kule (κουλέ),
που σημαίνει φρούριο ή ακρόπολη. Πιο λογική όμως είναι η προέλευση της
ονομασίας από την ομηρική λέξη "κόλον" που σήμαινε άκρη ή καλύτερα,
κομμένο στην άκρη: (τὸ μὲν Τελαμώνιος Αἴας
πῆλ' αὔτως ἐν χειρὶ κόλον δόρυ (Ομήρου Ιλιάδα Π 117). Πράγματι, ο συγκεκριμένος πύργος, βρίσκεται
στην άκρη του ποταμού Αχελώου, σε ένα κομμένο από τη φύση ύψωμα.
Όταν
ολοκληρώθηκε το χτίσιμο του ανεξερεύνητου μέχρι σήμερα κάστρου της Μακριάδας
(κοντά στο χωριό Μαλατέικο Βάλτου), περίσσεψαν αρκετοί μεγάλοι λίθοι. Οι
χτίστες, αποφάσισαν πως έπρεπε να τους χρησιμοποιήσουν σε μια άλλη κατασκευή,
και το καλύτερο που είχαν να κάνουν, ήταν να οικοδομήσουν ένα μικρό κάστρο στην
απέναντι μεριά του Αχελώου. Έτσι, κάποιοι τολμηροί χτίστες κολύμπησαν στα
ορμητικά νερά του Αχελώου, πέρασαν απέναντι και αφού εντόπισαν τη θέση που θα
έχτιζαν, φώναξαν στους χτίστες που έμειναν πίσω να τους πετάξουν τις μεγάλες
πέτρες. Άρχισαν εκείνοι τότε κι εκσφενδόνιζαν έναν έναν τους μεγάλους λίθους,
τους οποίους τους έπιαναν οι άλλοι στην απέναντι μεριά και έχτισαν με αυτόν τον
τρόπο τον Κολόπυργο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου